دیگوکسین دارویی است که دوز درمانی آن به دوز سمی آن خیلی نزدیک است ، بنابراین مثلا اگر مددجو به جای یک قرص دو
عدد و یا با فاصله نزدیک به هم بخورد( بر خلاف دستور پزشک) بلافاصله علایم مسمومیت را نشان می دهد.
مددجویی که دیگوکسین  مصرف می نمایدطبق نظر پزشک و در روزهای خاص مصرف آن را ممکن است قطع نماید که دچار
مسموميت مصرف با دیگو کسین
عوارض و راهكارهاي مراقبتي اوليه مسموميت با ديگوگسين را بشناسيم:
_عصبي: سردرد.خستگي.بي حالي.
_دستگاه گوارش: بي اشتهايي و تهوع و استفراغ (بي اشتهايي بسيار شايع است).
_چشم: جرقه هاي نو راني در چشم .يا هاله زرد رنگ دور چراغ. دوبيني.
_آريتمي ها(اختلال ريتم قلب) كه مي تواند كشنده باشد.
اگرمددجو دچار مسموميت شود،بايد تحت مراقبت باشد (شايد نياز به بستري دربخش ويژه داشته باشد)تا دارو از بدن دفع
شود.
براي كاهش بار كاري قلب مددجو بايد استراحت كند   چون زماني كه فعاليت ميكند دچار تنگي نفس  مي شود پس فعاليت بايد درحدي باشد كه دچار تنگي نفس نگردد.
وضعيت نيمه نشسته و نشسته بگيرد و اكسيژن در صورت نياز مصرف كند تا بار كاري قلب كم شود.
اگر مددجو نارسائي قلبي شديد داشته باشد بايد محدوديت در مصرف مايعات داشته باشد  و در عرض 24 ساعت 4 ليوان آب بيشتر مصرف ننمايد.
مصرف داروهاي ادرار آور و…..زير نظر پزشك متخصص الزامي است.
رژيم غذائي حتما كم سديم باشد.
از مواد حاوي سديم مثل :  نمك،جوش شيرين و بعضي داروها استفاده نكند.كنسرو نخود،گوجه فرنگي ،كرفس،پياز،سديم بالائي دارند.
رژيم غذائي >پرپتاسيم باشد.
مثل  : خيار،موز،خرما،آب گوجه فرنگي.
از مصرف داروهاي سرخود (otc)بدون مشورت پزشك خودداري كنيد.